خبر از من ندارد ، گل باغ و بهارم

ز فراقش چه گویم ، خبر از خود ندارم

به امیدِ نگاهی ، سرِ هر رهگذارم

ز خیالش جدا نیست ، نفسی گر برارم

گلِ باغ و بهارم ، سرِ هر رهگذارم

به امیدِ نگاهی، به رهش جان سپارم

شده ام محوِ رویش ، همه بت آرزویش

همه در جستجویش ، که ببخشد قرارم 

به امیدِ نگاهی ، سرِ هر رهگذارم

ز خیالش جدا نیست ، نفسی گر برارم

گلِ باغ و بهارم ، سرِ هر رهگذارم

به امیدِ نگاهی، به رهش جان سپارم

نیِ محزون چه نالی ؟ چون من آشفته حالی

مکن آشفته حالم ، به سرِ عشق تو دارم

نیِ محزون چه نالی ؟ چون من آشفته حالی

مکن آشفته حالم ، به سرِ عشق تو دارم

نی من با تو چه گویم ، غمِ دل با تو گویم

نی من با تو چه گویم ، غمِ دل با تو گویم

نفسی گر برارم ، جَهَد از من شرارم

خبر از من ندارد ،

خبر از من ندارد ، گلِ باغ و بهارم

ز فراقش چه گویم ،

ز فراقش چه گویم ، خبر از خود ندارم

به امیدِ نگاهی ، سرِ هر رهگذارم

ز خیالش جدا نیست ، نفسی گر برارم

به امیدِ نگاهی ، سرِ هر رهگذارم

ز خیالش جدا نیست ، نفسی گر برارم