ای گل از من تو پیمان، گسستی

دل بر عهدی که بستی، نبستی

آتشم زدی، جانا رفتی

آئینه ی دل شکستی

از غم عشق تو بی قرارم

جلوه ای کن به شبهای تارم

در کنار من ، بازآ

روشن کن این شام تارم

از باده ی نوشین تو مستم

از آن زمان کآخر که دل بردی از دستم

آه از دستت، چشم مستت ...

شمع شب تاریکم ، یک دم بیا نزدیکم 

افکن نظر بر رویم، بگذر ز راه کویم

آخر شاهی ...

یادم کن گاهی ...

عاشق رویت بودم

بسته مویت بودم

چشم انتظارت بودم

جام و سبویت بودم

آواره در کویت بودم

دل به امید نگاهت بستم

از غم و شادی عشقت مستم

هر چه نشستم تا سحر، هجرت نیامد به سر

تا تو بیایی به برم، چشم امیدم به در

آخر نکردی دلشادم

آخر تو بردی از یادم