دیدم صنمی سرو قد و روی چو ماهی 

الهی تو گواهی خدایا تو پناهی 

افکنده به رخسار چو مه زلف سیاهی 

الهی تو گواهی خدایا توپناهی 

گر گویم سروش نبود سرو خرامان 

این قسم شتابان چون کبک خرامان 

ور گویم گل، پیش تو گل همچوگیاهی 

الهی تو گواهی خدایا تو پناهی 

این نیست مگر آینه ی لطف الهی 

الهی تو گواهی خدایا تو پناهی 

صد بار گداییش به از منصب شاهی 

الهی تو گواهی خدایا تو پناهی