دستي افشان تا ز سر انگشتانت صد قطره چکد هر قطره شود خورشيدي

باشد که بصد سوزن نور شب ما را بکند روزن روزن

ما بي تاب و نيايش بي رنگ

از مهرت لبخندي کن بنشان بر لب ما

باشد که سرودي خيزد در خورد نيوشيدن تو

ما هسته پنهان تماشائيم

ز تجلي ابري کن بفرست که ببارد بر سر ما

باشد که به شوري بشکافيم باشد که بباليم و بخورشيد تو پيونديم

هر سو نام رشته کن از بي شکلي

گذران از مرواريد زمان و مکان

باشد که بهم پيوندد همه چيز باشد که نماند مرز که نماند نام

اي دور از دست پر تنهايي خسته است

گهگاه شوري بوزان باشد که شيار پريدن در تو شود خاموش