امشب دلا دیوانگی ها می کنم من

خود را در این میخانه رسوا می کنم من

از دست غم ها جامه بر تن می درانم

وز اشک حسرت دیده دریا می کنم من

امشب غم فردای ناپیدا ندارم

فردا چو آید فکر فردا می کنم من

آزرده شد جان من از غوغای هستی

امشب دلا دیوانگی ها می کنم من

خود را در این میخانه رسوا می کنم من

از دست غم ها جامه بر تن می درانم

وز اشک حسرت دیده دریا می کنم من

امشب غم فردای ناپیدا ندارم

فردا چو آید فکر فردا می کنم من

آزرده شد جان من از غوغای هستی

آرامش از مستی تمنا می کنم من

امشب در این میخانه نقش آرزو را

در دیده ی مینا تماشا می کنم من

در پای خم مستانه پیدا می کنم من

سر در گریبان می برم از همت اشک

غم های دیرین را ز سر وا می کنم من