ای آن که پیدا در تو شد  امید ناپیدای من 

این زندگی زندان بود  دور از تو ای دنیای من

پابند افسونت منم آوای محزونت منم

دانی که دل خونت منم عشق من ای لیلای من

وصلت نباشد باورم بر باده ده خاکسترم

وای از دل غم باورم وای از من و سودای من

چون جان تو با من زیستی پس چون کنارم نیستی

پیدای پنهانیستی ای دلبر رعنای من