بیابان را، سراسر مه گرفتست

چراغ قریه پنهان است

موجی گرم در خون بیابان است

بیابان، خسته

لب‌بسته

نفس‌بشکسته

در هذیان گرم مه، عرق می‌ریزدش آهسته

از هر بند

بیابان را

سراسر

مه گرفتست

چراغ قریه پنهانست

موجی گرم در خون بیابانست