باز آ که جان مرا آیینه باران کنی
شام خزان مرا صبح بهاران کنی
یک آسمان اشک شوق ریزم به دامان تو
گر آسمان مرا لبریز باران کنی
من به رضوان ندهم باغ سر کوی تو را،سلسله ی موی تو را
از کف آسان ندهم خاک سر کوی تو را،سلسله ی موی تو را