Video Archive

ای جامه برخود پوشیده! (۱)

برخیز و هشدار ده، (۲)

و پروردگارت را بزرگ دار، (۳)

و جامه ات را پاک کن، (۴)

و از پلیدی دور شو (۵)

و [احسانت را بر دیگران] در حالی که [آن را] بزرگ و فراوان بینی، منت مگذار، (۶)

و [بر ناگواری ها] برای رضای پروردگارت صبر آر. (۷)

مولوی، مثنوی، دفتر ششم، بیت ۹۱

O thou wrapped up (in the mantle)! (1)

Arise and deliver thy warning! (2)

And thy Lord do thou magnify! (3)

And thy garments keep free from stain! (4)

And all abomination shun! (5)

Nor expect, in giving, any

increase (for thyself)! (6)

But, for thy Lord's (Cause), be

patient and constant! (7)

Rumi (Molana Jalaleddin) Poem (Mathnavi), Book # 6, Line # 91

هین برآر از شرق، سَیْف‌ُالله را

گرم کن زان شرق، این درگاه را

برف را خنجر زند آن آفتاب

سیلها ریزد ز کُه ها بر تُراب

زانکه لا شرقی است و لا غربی است او

با مُنَجِّم روز و شب حربی است او^*۲

که چرا جز من نُجوم بی‌هُدی^(۷)

قبله کردی از لئیمی و عَمی^(۸)؟

ناخوشت آید مقال آن امین

در نُبی^(۹) که لا اُحِبُّ الآفِلین

*۲ قرآن کریم، سوره نور (۲۴)، آیه ۳۵

Quran,Sooreh Noor (#24), Line #35

اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ

كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ

وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ

وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

خدا نور آسمان ها و زمین است؛ وصف نورش مانند چراغدانی است که در آن، چراغ پر فروغی است، و آن چراغ در میان قندیل بلورینی است، که آن قندیل بلورین گویی ستاره تابانی است، [و آن چراغ] از [روغن] درخت زیتونی پر برکت که نه شرقی است و نه غربی افروخته می شود، و روغن آن [از پاکی، صافی و آمادگی احتراق] بی آنکه آتشی بدان رسد، نزدیک است شعله ور گردد. نوریست بر فراز نوری (روشنی بر روشنی است)؛ خدا هر کس را بخواهد به سوی نور خود هدایت میکند و خدا برای مردم مثلها می زند[تا حقایق را بفهمند] و خدا به همه چیز داناست.

مولوی، مثنوی، دفتر دوم، بیت ۳۰۷۷

Allah is the Light of the heavens and the earth. The Parable of His Light is as if there were a Niche and within it a Lamp: the Lamp enclosed in Glass: the glass as it were a brilliant star: Lit from a blessed Tree, an Olive, neither of the east nor of the west, whose oil is well-nigh luminous, though fire scarce touched it: Light upon Light! Allah doth guide whom He will to His Light: Allah doth set forth Parables for men: and Allah doth know all things.

Rumi (Molana Jalaleddin) Poem (Mathnavi), Book # 2, Line # 3077

کو خلیلی کو برون آمد ز غار

گفت: هذا ربَّ ^*۳، هان کو کردگار؟

من نخواهم در دو عالم بنگریست

تا نبینم این دو مجلس آن کیست؟

بی تماشای صفت های خدا

گر خورم نان، در گلو ماند مرا

چون گوارد لقمه بی دیدار او

بی تماشای گل و گلزار او؟

جز بر امید خدا زین آب خَور^(۱۰)

کی خورد یک لحظه الا گاو و خر؟

آنک کالاَنعام بُد بَل هُمْ اَضَلّ

گرچه پر مکرست آن گنده‌ بَغَل

مکر او سرزیر و او سر زیر شد^(۱۱)

روزگارک^(۱۲) برد و روزش دیر شد

فکرگاهش کُند شد عقلش خَرف^(۱۳)

عمر شد چیزی ندارد چون الف

آنچه می‌گوید: درین اندیشه‌ام

آن هم از دستان^(۱۴) آن نفس است هم

وآنچه می‌گوید: غفورست و رحیم

نیست آن جز حیلهٔ نفس لئیم^(۱۵)

ای ز غم مرده که دست از نان تهی است

چون غفورست و رحیم این ترس چیست؟

*۳ قرآن کریم، سوره انعام (۶)، آیه ۷۶-۷۹

Quran,Sooreh Anaam (#6), Line #76-79

فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ (۷۶)

فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِنْ لَمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ (۷۷)

فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَا أَكْبَرُ ۖ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ (۷۸)

إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (۷۹)

پس چون [تاریکی] شب او را پوشانید، ستاره ای دید و گفت: این پروردگار من است؛ هنگامی که ستاره غروب کرد، گفت: من غروب کنندگان را دوست ندارم. (۷۶)

هنگامی که ماه را در حال طلوع دید، گفت: این پروردگار من است؛ چون ماه غروب کرد، گفت: یقیناً اگر پروردگارم مرا هدایت نکند بدون شک از گروه گمراهان خواهم بود. (۷۷)

وقتی خورشید را در حال طلوع دید گفت: این پروردگار من است، این بزرگتر است؛ و هنگامی که غروب کرد، گفت: ای قوم من! بی تردید من [با همه وجود] از آنچه شریک خدا قرار می دهید، بیزارم. (۷۸)

من به دور از انحراف و با قلبی حق گرا همه وجودم را به سوی کسی که آسمان ها و زمین را آفرید، متوجه کردم و از مشرکان نیستم. (۷۹)

مولوی، مثنوی، دفتر ششم، بیت ۹۶

When the night covered him over, He saw a star: He said: "This is my Lord." But when it set, He said: "I love not those that set." (76)

When he saw the moon rising in splendour, he said: "This is my Lord." But when the moon set, He said: "unless my Lord guide me, I shall surely be among those who go astray." (77)

When he saw the sun rising in splendour, he said: "This is my Lord; this is the greatest (of all)." But when the sun set, he said: "O my people! I am indeed free from your (guilt) of giving partners to Allah. (78)

For me, I have set my face, firmly and truly, towards Him Who created the heavens and the earth, and never shall I give partners to Allah. (79)

Rumi (Molana Jalaleddin) Poem (Mathnavi), Book # 6, Line # 96

از قُزَح^(۱۶) در پیش مه بستی کمر

زان همی رنجی ز وَانْشَقَّ الْقَمَر^*۴

منکری این را که شَمسٌ کُوِّرَتْ ^*۵

شمس، پیش توست اعلی‌ مرتبت^(۱۷)

از ستاره دیده تصریف هوا^(۱۸)

ناخوشت آید ِاذَالنَّجْمُ هَوی'^*۶

خود مؤثرتر نباشد مه ز نان

ای بسا نان که بِبُرَّد عِرق جان

خود مؤثرتر نباشد زُهره ز آب

ای بسا آبا که کرد او تن خراب

مِهر آن در جان توست و پند دوست

می‌زند بر گوش تو بیرون پوست

پند ما در تو نگیرد ای فلان

پند تو در ما نگیرد هم بدان

جز مگر مفتاح خاص آید ز دوست

که مَقالیدُ السَّموات^*۷ آن اوست

این سخن هم‌چون ستاره‌ست و قمر

لیک بی‌فرمان حق ندهد اثر

این ستارهٔ بی‌جهت تاثیر او

می‌زند بر گوشهای وَحی‌ْجُو

که بیایید از جهت تا بی‌جهات

تا ندرّاند شما را گرگ مات

*۴ قرآن کریم، سوره قمر (۵۴)، آیه ۱

Quran,Sooreh Ghamar (#56), Line #1

اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ

قیامت بسیار نزدیک شد، و ماه از هم شکافت.

*۵ قرآن کریم، سوره تكوير (٨١)، آیه ۱

The Hour (of Judgment) is nigh, and the

moon is cleft asunder.

Quran,Sooreh Takvir (#81), Line #1

إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ

هنگامی که خورشید را به هم درپیچند

*۶ قرآن کریم، سوره نجم (۵۳)، آیه ۱

When the sun (with its spacious light) is folded up;

Quran,Sooreh Najm (#53), Line #1

وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ

سوگند به ستاره هنگامی که[برای غروب کردن در کرانه افق] افتد؛

*۷ قرآن کریم، سوره زُمَر (٣٩)، آیه ۶۳

By the Star when it goes down.

Quran,Sooreh Zomar (#39), Line # 63

لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ

کلیدهای آسمانها و زمین از آن او است و آنان که به آیات خدا کفر ورزند جملگی شان زیانکارند.

قرآن کریم، سوره التين (۹۵)، آیه ۴-۶

To Him belong the keys of the heavens

and the earth: and those who reject the

Signs of Allah,- it is they who will be in loss.

Quran,Sooreh Tin (#95), Line #4-6

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (۴)

ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ (۵)

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (۶)

که ما انسان را در نیکوترین نظم و اعتدال و ارزش آفریدیم. (۴)

آن گاه او را [به سبب گناهکاری] به [مرحله] پست ترینِ پَستان بازگرداندیم. (۵)

مگر آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، پس آنان را پاداشی بی منت و همیشگی است. (۶)